-
1 należeć
należeć do k-o (być własnością) jemandem gehören;należy (+ inf) man muss, man soll (+ inf);należałoby (+ inf) man müsste, man sollte (+ inf);jak należy wie es sich gehört;należeć się k-u jemandem zustehen; jemandem gebühren;należy mu się dodatek mieszkaniowy er hat Anspruch auf Wohngeld;należy mu się uznanie ihm gebührt Anerkennung;ile się panu należy? wie viel bekommen Sie?;należy nam się wypoczynek wir haben Erholung verdient -
2 należeć
należeć [nalɛʒɛʨ̑]I. vi1) ( być własnością)\należeć do kogoś jdm gehören\należeć do organizacji/partii einer Organisation/Partei angehören3) ( brać udział)\należeć do spisku zur Verschwörung gehören\należeć do czyichś kompetencji/zadań zu jds Befugnissen/Aufgaben gehörennależy... man soll [ lub muss]...III. vr1) ( przysługiwać komuś)\należeć się komuś prawa, urlop: jdm zustehen, jdm gebührento mi się należy das steht mir zunależy mu się wielki szacunek ihm gebührt die Hochachtung2) ( stanowić zapłatę)ile się Panu należy? wie viel bin ich Ihnen schuldig?, was bekommen Sie? ( fam)
См. также в других словарях:
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
należeć — ndk VIIb, należećżę, należećżysz, należećleż, należećżał, należećżeli 1. «być czyjąś własnością, być przedmiotem czyjegoś posiadania» Majątek należał do dziadka. 2. «być czyimś mężem lub kochankiem, żoną lub kochanką» Tych dwoje młodych należało… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… … Słownik języka polskiego
wywłaszczać — ndk I, wywłaszczaćam, wywłaszczaćasz, wywłaszczaćają, wywłaszczaćaj, wywłaszczaćał, wywłaszczaćany wywłaszczyć dk VIb, wywłaszczaćczę, wywłaszczaćczysz, wywłaszczaćwłaszcz, wywłaszczaćczył, wywłaszczaćczony «pozbawiać kogoś prawa własności,… … Słownik języka polskiego
odpadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpadaćam, odpadaća, odpadaćają {{/stl 8}}– odpaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odpadaćpadnę, odpadaćpadnie, odpadaćpadnij, odpadaćpadł, odpadaćpadła, odpadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
